Powstawanie blizn

Proces powstawania blizn ściśle powiązany jest z mechanizmem gojenia się rany, który przebiega w kilku etapach i rozpoczyna się już w chwili uszkodzenia tkanki. W pierwszej fazie rana wypełnia się skrzepem krwi, który stanowi jej „biologiczny opatrunek”, chroniący przed odwodnieniem oraz wtargnięciem drobnoustrojów. Powstaje strup, pod którym dochodzi do procesu odbudowy skóry

W kolejnym etapie organizm oczyszcza ranę z drobnoustrojów oraz obumarłych komórek. Proces ten trwa zazwyczaj od 1-5 dni, w zależności od rodzaju oraz głębokości rany. Po ok. 7 dniach od uszkodzenia tkanki, następuje właściwa faza gojenia się rany. Wówczas uaktywniają się fibroblasty – komórki tkanki łącznej, odpowiedzialne m.in. za produkcję kolagenu, niezbędnego dla regeneracji tkanki łącznej oraz dla rekonstrukcji uszkodzonych naczyń krwionośnych. Fibroblasty intensywnie mnożą się, a bliznę zaczyna pokrywać nowy nabłonek. Stopniowo dochodzi do równowagi produkcji kolagenu i następuje ostatnia faza przebudowy blizny, która w zależności od jej rodzaju może trwać od kilku miesięcy do ponad roku.

W przypadku kiedy którakolwiek z powyższych faz zostanie zakłócona, istnieje duże ryzyko nieprawidłowego bliznowacenia. Może wówczas dojść np. do powstania blizn przerostowych oraz bliznowców (keloidów) – powstających na skutek nadmiernej produkcji kolagenu przez fibroblasty.

Niestety, nawet prawidłowa blizna może stanowić istotny problem estetyczny. Nigdy nie uzyskuje naturalnego koloru skóry, nie opala się, pozbawiona jest gruczołów łojowych oraz mieszków włosowych. Często bywa też przyczyną swędzenia, bólu czy dokuczliwego odczucia „ściągnięcia” skóry.

Ostateczny wygląd blizny w dużym stopniu zależy od staranności oraz czasu, jaki poświęcimy na jej pielęgnację.